Երբ ձգտում ենք բարձրանալ մարդկանց աչքին, մեր մեջ դատարկություն ենք զգում, որը փառասիրության պտուղն է, որովհետև Քրիստոս չի բնակվում դատարկության մեջ, այլ «ես»-ից դատարկված մարդու սրտի մեջ...
Աշխարհն այդպես էլ չի տեսնում ձեր ներաշխարհի մեջ կատարված փոփոխությունները: Տեղյակ չէ ձեր սրտացավերին ու նեղություններին, ձեր շահած պատերազմներին, հաղթանակներին ու դժվարություններին...
«Դու մարդ ես, ուստի իժի թույն մի՛ թափիր: Դու մարդ ես, գազան մի՛ եղիր:
Բերանը քեզ տրված չէ՛, որպեսզի խոցես մարդկանց, այլ որպեսզի բուժես ուրիշների խոցերը» (Սբ. Հովհան Ոսկեբերան)...
ՈՒրեմն` ինձանից 3 տարի պահանջվեց, որ գտնեի Սատանայի դեմքի այս թունոտ արտահայտությունը, որ ցույց տայի ու պատմեի իմ կյանքից այս կարևոր վկայությունը, թե ինչքան է նա ատում Քրիստոսին Սուրբ Հաղորդության մեջ...
Ներդաշնակության պակասը, որ կա քո կյանքի ու գործերի մեջ, մեծ ծանրաբեռնվածության արդյունք չէ, այլ քո թույլ տալն է, որ փոքրիկ սրտացավերը, հոգսերն ու բեռները կուտակվեն քեզ վրա...
Մեր իշխանավորների հետ առնչվող նշանավոր այրերից չտեսա՞ն Նեռի խաբեությունները, չզգուշացրեցի՞ն: Տեսան, զգուշացրեցին, շարունակում են տեսնել և զգուշացնել...
Այս օրերին Թուրքիայում «Վերադարձը Արևմտյան Ադրբեջան՝ որպես մարդու իրավունքների գերակայության կարևոր պայման» թեմայով բավականին ներկայացուցչական միջազգային կոնֆերանս է ընթանում, որի շրջանակներում ՀՀ տարածքային ամբողջականության դեմ բազմաթիվ ելույթներ են հնչել...